Leo Sewalt

Bij toeval kwam ik op deze site terecht.
Na het doorwroeten van deze site, kwamen vele (allang vergeten) momenten weer in m'n geheugen terug.

Ik was boordschutter van de YP-408 (lichting 71-6).
Na de opleiding van 2 maanden bij Piroc-Veldhoven (en niet Eindhoven, zoals in Uw site vermeld staat) in de laatste maanden van 1971, kwam ik in Januari 1972 bij de OCI in Harderwijk. Toen was de dienstplicht nog 18 maanden en kreeg ik 'n salaris voor 180 gulden per maand, waar ik natuurlijk niet genoeg aan had ! ( M'n ouders moesten iedere maand bijspringen) ! Bij opkomst in Veldhoven, kwam ik bij de opleiding bestuurder YP. Dit bleek achteraf 'n vergissing omdat ik geen enkel rijbewijs in mijn bezit had en ik daarna naar de opleiding Boordschutter werd doorgestuurd.

De eerste 2 maanden (Piroc), daar vond ik niks aan. (was afzien). In Harderwijk begon het echte leven pas. Doordat ik in 'n opleidings compagnie terecht kwam ((waar dienstplichtige werden opgeleid tot sergeant (Ermelo)), had ik 'n heel fijne en vooral rustige diensttijd.

Waar de parate hap lag te koukleumen op de heide, lagen wij in zogenaamde Commando-tenten compleet met veldbedden en kachels. Het eten was prima, omdat we zelf de ritselkisten vulden met hapjes waarvan de stumpers in het koude veld, het water van in de mond kregen! Menig dienstplichtig sergeantje heeft bij ons meegegeten, (om de karige rantsoenen te sparen), maar ik denk gewoon omdat het bij onze YP (en bij onze maten), het heerlijk rook alsof het 'n friettent was op de koude heide! Dit alles herhaalde zich iedere 2 maanden.

Ik stuur U ook wat foto's die ik op 'n warme zondagmiddag (wat moet je anders met zo'n dag),
op de zolder heb opgezocht. De 75-40, 75-58 en de 86-80, waarmee we het hele land mee zijn doorgereden om 'n nieuwe motor in te rijden. Dit was een van de pleziertjes van onze diensttijd !
Als een van onze YP's 'n nieuwe (gereviseerde) motor kreeg, konden de mensen, die die dag niks te doen hadden, het geluk hebben om toegewezen te worden tot de stumpers, die zich de gehele dag moesten vermaken om met het ding het land in te gaan. Soms waren dit 6 tot 8 luitjes, die dit offer moesten brengen. Van s'morgens vroeg tot s'avonds laat, waren we in touw om de route gestalte te geven, om niemand te vergeten waar we naar het huisadres van deze overwerkte stumpers heen moesten.

Menig vader of moeder is zich kapot geschrokken alwaar we met de YP de stoeptegels deden inzakken.
De hele buurt liep uit, natuurlijk, wat ons weer trots maakte !

De foto's zijn van 'n geen geldige kwaliteit, maar misschien toch plaatsbaar op uw site.
PS: Ik heb er nog meer, maar zonder (of dezelfde) kentekens !!

Net zoals het gaat met deze oude foto's,
gaat het ook met mijn geheugen.
Er blijft steeds minder van over.
Behoor ik tot het type: gezichten onthoud ik tot het einde der tijden,
met namen gaat 't 'n heel stuk minder.

YP - Freek

YP - Freek .... (helaas geen achternaam meer) ? Freek was 'n kortverband-vrijwilliger. Omdat deze jongen, in tegenstelling dan wij, vrijwillig dit beroep gekozen had, was hij niet erg geliefd bij de troepen, zal ik maar zeggen. Ik hoorde daar natuurlijk ook bij!

Op 'n zonnige dag, kwamen wij als laatste voertuig terug van 'n oefening op de heide. Nu wil het dat Freek nogal 'n doordouwer was die de plaatselijke snelheden niet erg in het oog hield. Ergens in de buurt van Ermelo, reed deze Freek dan ook 'n ietsje te hard door de bocht en ramde de gehele rechter brugleuning de sloot in. De 4 wielekes stonden nog net op het randje van de brug. Nu was Leiden in last natuurlijk, want de marechaussee kwam effe 'n kijkje nemen. Freek werd gehoord en natuurlijk reed hij maar de toegestane snelheid van 50 km per uur. Schijnbaar werd dit niet gelooft, want deze heren kwamen ook naar mij om het een en ander toe te lichten. Ja, als hij zegt 50, zal 't wel zo geweest zijn !
Dat kan bijna niet, zeiden ze. Je kunt toch zeker ongeveer wel inschatten hoe hard hij reed. Ik zou 't niet weten want ik heb geen rijbewijs. Met deze getuigenverklaring van mij, liep het met 'n sisser af voor Freek. Ik snapte natuurlijk ook wel dat Freek flitsend door de bocht wilde komen en daarbij veelste hard reed. Vanaf die tijd konden we het samen eigelijk wel goed vinden de rest van 'm diensttijd.

KN 86-80 thuis

Met dit voertuig (en verschillende andere) hebben we de ronde van Nederland gehouden. Nadat 'n YP van de werkplaats kwam met 'n nieuwe (of gereviseerde) motor werd er 'n stel jongens aangewezen die die dag de motor moesten gaan inrijden.
Het waren altijd evenveel chauffeurs als boordschutters, meestal 'n man of 8. 's Morgens om 'n uur of 7 weg van de kazerne en diep in de nacht weer terug. De route werd gemaakt zodat we bij iedereen even op visite konden gaan, Bij de een 'n natje en bij de ander 'n hapje. En vooral bij de mensen die in de stad woonden, kregen we veel bekijks. Je begrijpt dat zo'n lange dag een pretje was ???????!!!

Van deze mensen op de foto, ken ik er nog maar 2 van naam. De chauffeur heet Mike Willems uit Langenboom (Brabant) En een van de mannen op het dak heet Herbert Uyen uit Nijmegen (boordschutter). Deze foto is gemaakt bij mijn ouderlijk adres in Nijmegen in 1972. Ik zit er zelf niet bij maar die foto's stuur ik wel 'n volgende keer. Het word 'n beetje erg laat nu, vandaar !!

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Allereerst vind ik het erg leuk dat m'n verhaaltjes op je site worden vermeld.
Het computerleven heeft weer zin !!

Ik las dat je ook 'n opleidingssergeantje was uit Ermelo ?
Dan kan je je misschien nog wel herinneren, (als dat tenminste in jou tijd nog was)? dat aan het eind van de opleiding de "troepen" altijd ergens bij het plaatsje Nijverdal, de nacht moesten doorbrengen en dat de chauffeurs en boordschutters (die daar niet bij hoefden te zijn) zich bij 'n boerderij melden en daar de nacht konden doorbrengen op de hooizolder. (gek eigenlijk dat ik me die zolder weer kan herinneren) ? Dit was ieder 2 maanden hetzelfde verhaaltje.

Totdat één van zo'n dienstplichtig Sergeantje bedacht dat de bemanningen van de YP's niet warm en zacht de nacht hoefde te genieten, maar ook best de tijd konden doorbrengen in het bevroren veld. Ik heb nog nooit zo'n ellende meegemaakt ! Daar lagen we dan in 'n vochtige en koude slaapzak, voor mijn gevoel, min 20 in 'n opgedroogde sloot. En dan bij het ontwaken, de noodrantsoenen.
Kaas in blik, krentenbrood in blik en weet ik veel, wat nog meer van dat spul. De naam van die vent weet ik niet meer maar z'n gezicht staat voor eeuwig in m'n geheugen gegrift !! Gelukkig was dit 'n eenmalig gebeuren en waren die andere toekomstig Sergeantjes niet van die heldere types !!

Luitenant Wouters ((of Wouterse(n) ?
Deze man was de eerste harde hand die ik meemaakte in het begin van m'n diensttijd bij Piroc. Nou ja, harde hand ? Het was best 'n goeie peer, gezien de omstandigheden. Deze man deed ons inzien dat het gemakkelijke burgerlijke leven was afgelopen en dat wij ons voor het Koninkrijk moesten gaan opofferen!

Van al deze personen op deze foto, kan ik me alleen nog de Luit herinneren en die heldhaftige Rambo geheel rechts op de foto (mijzelf). Weggerukt van Moeders pappot en zo de harde grillige natuur ingedonderd en zie maar hoe je overleefd !!
Gelukkig dat s'avonds de oefening weer teneinde was en we weer konden aanschuiven aan 'n welgevulde dis en het warme nest konden opzoeken om de volgende dag deze ellende weer zien te overleven. Wat kan zo´n diensttijd toch keihard zijn ?

YP - Henk Greup(b).
Henk was 'n Chauffeur van waarschijnlijk lichting 72-1 of 2 ?
Henk kwam uit de richting van Den Haag.
Kan me geen bijzonderheden over Henk herinneren.

Op deze foto staan o.a. Henk (van) Oorschot uit Rotterdam van Lichting 72 - ?
Mike Willems uit Langeboom. Lichting 71 - ?
En mijzelf, Leo Sewalt. Lichting 71 - 6
Van de andere jongens weet ik geen namen meer ??
Deze foto is gemaakt in de buurt van Ermelo in 1972.

Vriendelijk groet........Leo Sewalt
Boordschutter OCI lichting 71-6

Misschien zijn er nog ouwe fossielen uit die tijd, die zich op de foto's herkennen en zich melden ?

TERUG