Jur Snijder

Sergeant Snijder en zijn Radar YP 88-08 [ klik voor groot ]

Mijn parate tijd was bij de Garde Jagers van Juli 1981 tot eind April 1982, ik was Sergeant Radarverkenning en commandeerde een YP Radar.
Deze eerste serie foto's is van de oefening Fox-Hond, Sennelager, September 1981. 'Opbreken van weekend bivak' laat de 61 zien van achteren, helaas zonder nummerplaat, met in de verte een YP GWT.

'Doorlaatpost' is onze YP in stelling, de bulldozer die het gat groef staat op de achtergrond.
[ klik voor groot ]

'Boordschutter Hans Snoek ' is een close-up van de .50 met Hans, een rasechte Amsterdammer.

Op 'Onderhoud te velde' zien we mijn chauffeur, KVV Korporaal Jo Doensen, die de wielbouten controleert. De volgende fotos van C Cie en de radar op de wildstoel dateren ook van deze oefening.
[ klik voor groot ]

C Compagnie aan de grens [ klik voor groot ]

Radar in stelling

Overigens las ik in het hoofdstuk over de YP CO dat die de enige was met een kachel, maar in de YP RDR zat ook een kachel. Niet bedoeld voor de bemanning overigens, maar voor de apparatuur! Het ding was toch welkom voor ons! Tijdens onze oefening in Haltern, in December 1981, was het 's nachts -21 graden...

Drie foto's van oefening Hazepeper, Oirschot, Oktober/November 1981. 'Radar YP S60' is ons voertuig in opstelling met de radar op de voertuig affuit. V.l.n.r. radar bedienaar Eric van Haften, chauffeur Kpl Jo Doensen, boordschuter Hans Snoek, en ikzelf. [ klik voor groot ]

De andere twee foto's laten zien hoe Jo te ver de berm in was gereden en onze YP muurvast zette. Gelukkig zonder letsel of schade. Dit was nog wel een komisch incident omdat de vaandrig per ongeluk een verkeerde afslag had genomen en we ongemerkt Belgiƫ binnen waren gereden! We kregen de YP er zelf niet uit, en toen hij Oirschot wilde bellen om een takelwagen te sturen heb ik hem laten zien waar we waren. Hij schrok zich een hoedje en besloot toen maar een naburige boer om hulp te vragen. Die kreeg ons er uit met zijn trekker! Daarna in vliegende vaart terug de grens over. Onze vaandrig was een goeie vent maar kaartlezen was niet zijn sterkste punt - en in het burgerleven werkte hij nog wel bij de Topografische Dienst! [ klik voor groot ]

Jo maakte er overigens wel een gewoonte van ons voertuig klem te rijden. Ik kan het niet bewijzen, maar ik verdacht hem er soms van dat hij het voor de lol deed. Zelf gaf hij altijd de schuld aan de niet-aangedreven tweede as, wat inderdaad een zwak punt in het ontwerp was.

Foto's van onze oefening in Haltern, December 1981. Berekoud was het daar! Mijn YP gedurende deze oefening was de S59, KN-88-08, met wederom Kpl. Jo Doensen, Hans Snoek en Eric van Haften.

Op foto 2 zie je Jo bij de .50 waar we een schijnwerper op hadden gezet. Ik herinner me dat we een infrarood filter hadden zodat we niet meteen een overduidelijk doelwit werden. Ook had ik het gebruik van een peperdure elektronische nachtkijker waarmee je behoorlijk goed in het donker kon zien.

[ klik voor groot ]

Foto's 3 en 4 laten zien hoe Jo de zaak weer eens muurvast had gezet. Hij werd er niet echt zenuwachtig van, zoals je kunt zien!

De foto bovenaan de pagina,  van mij bij mijn YP, dateert ook van deze oefening.

Nog mijn laatste 3 foto's. Deze zijn van mijn opleidingstijd. Interessant is dat alle verkenners werden opgeleid in het Opleidings Centrum Cavalerie (OCC) in de Bernardkazerne in Amersfoort, ongeacht of we cavaleristen of infanteristen waren. Ongeveer een maand voor het einde van de opleiding kregen we te horen waar we zouden worden geplaatst in de parate hap, en kregen wij onze eigen bemanningen. Infanteristen werden dan verder opgeleid in YP's en cavaleristen in YPR's.

De kleurenfoto laat mij zien als hele natte korporaal, nog eerder die zelfde dag bevorderd, voor een OCC YP met kenteken KN 88-12. Dit was tijdens een Open Dag in de Bernardkazerne op 27 Maart 1981 (ik ben van 81-1).

De twee z/w foto's zijn van Oefening Akkerslag in de Flevopolder op 16 en 17 Juni 1981, een paar weken voor onze overplaatsing naar Schaarsbergen.

De interieurfoto toont Richard Jaspers aan de radar (in plaats van verkenner werd hij later hulpfoef bij de Garde Jagers, om mij onbekende reden) met naast hem Hans Vugts, die chauffeur werd van de tweede YP in ons peloton.

Nog een anekdote (als je eenmaal begint aan die herinneringen...), als radar verkenners moesten we vaak dag en nacht doorwerken. De hele bemanning was getraind op de apparatuur, dus ik had een systeem ontworpen waar we allemaal 6 uur op, 2 uur af waren. Zodoende waren er altijd 3 man bezig, een op de radar, een op de radio en een op de uitkijk. De vierde kon dan een beetje slaap pakken.

Op een gegeven ogenblik stonden we ergens in stelling, met drie man aan het werk en eentje rustend, werd ineens de achterdeur opengetrokken en stond ik oog in oog met een heuse generaal! Hij wierp een blik op de slapende Eric, nam mij mee een eindje verderop en gaf me toch een douw! Hoe ik het in mijn hoofd haalde een vent te laten slapen! Hij was wit heet en wilde absoluut niet luisteren naar mijn uitleg. Nou ja, later heb ik er niks meer van gehoord. En mijn systeem werkte prima dus ik heb het niet veranderd!

Hartelijke groeten,

Jur Snijder

TERUG